Archiwa: lifestyle - New York Stories

Co mnie najbardziej zaskoczyło w Nowym Jorku?

9 listopada 201418 kwietnia 2015Beata

Nie było mi wcale łatwo zebrać te wszystkie rzeczy, bo wiele z nich, przez częste wyjazdy, najzwyczajniej przestały mnie już dziwić. Musiałam mocno pogrzebać w pamięci, zrobić burzę mózgów z moją szwagierką i tak oto powstała lista rzeczy, które mnie zaskoczyły w Nowym Jorku. Kolejność przypadkowa.

Butelkowana woda Poland Spring, która z Polską nie ma nic wspólnego. Obecna w każdym Deli (rodzaj sklepu spożywczego, którego nazwa jest skrótem od delicatessen – w sumie niemieckie słowo, ale z delikatesami, w polskim znaczeniu tego słowa, nie mają nic wspólnego), w każdym kiosku, w każdej budce z hot dogami, dosłownie wszędzie, najbardziej popularna woda w butelkach. Produkowana w stanie Maine, należy do koncernu Nestle, wydobywana jest m.in. w miejscowości Poland. I tajemnica rozwiązana.

Jak to się robi w Ameryce – Halloween w Nowym Jorku

31 października 201422 stycznia 2015Beata

20081031_201036 — obsługa w Macy*s w dniu Halloween

Halloween w Nowym Jorku to czyste szaleństwo. Zaraz po Bożym Narodzeniu, jest to najbardziej popularne święto w USA. Miałam okazję być tam dwa razy podczas tego dnia i jest to naprawdę tak huczna zabawa, jakiej u nas nawet w karnawale nie widziałam. Gadżetów, specjalnie przygotowanych na to święto, nie jestem w stanie tu wszystkich wymienić, bo lista zaczyna się na wycieraczkach do butów, przechodzi przez akcesoria dla zwierząt, a kończy na bieliźnie… Od września obecne już są dynie. Wszędzie. W każdym CVS czy Rite Aid (takie nasze Rossmanny) na wejściu mamy od razu wyeksponowane słodycze w świątecznych opakowaniach dla dzieci. Bo dzieci, tradycyjnie, w Halloween późnym popołudniem, przebrane, w towarzystwie rodziców, wędrują od domu do domu, prosząc o słodycze. Stukają do drzwi i wykrzykują znane treat or trick (cukierek albo psikus). Uwielbiają to. Generalnie im bliżej 31 października tym histeria narasta. W powietrzu coraz bardziej można wyczuć atmosferę zbliżającego się szaleństwa Halloween.

Babeczki ze słynnej cukierni Magnolia

15 października 201422 stycznia 2015Beata

Magnolia Bakery to kolejne miejsce w Nowym Jorku, które stało się znane dzięki serialowi Seks w wielkim mieście. Z resztą w związku z tym, w cukierni przy Bleecker Street na Greenwich Village jest ustawiony mini ołtarzyk dla serialu. Dlatego zapominamy, że Magnolia „zagrała” tez w Diabeł ubiera się u Prady.

Cukiernia mimo, że urządzona w stylu lat 50-tych, tak długiej historii nie ma. Pierwsza Magnolia została otwarta w 1996 roku właśnie na rogu Bleecker i 11 Ulicy. I byłaby to kolejna cukiernia sprzedająca cupcakes, gdyby nie to, że ta odwoływała się do tradycyjnych, amerykańskich receptur bez dodatku polepszaczy i innych stabilizatorów smaku. Ich mrożone ciasta, wiśniowy sernik i inne retro smakołyki stały się instytucją samą w sobie. Ale najsłynniejsze są babeczki, wzmianki o nich pojawiały się w wielu stylowych czasopismach, a nawet w Vogue. I trudno się dziwić, bo babeczki są faktycznie bardzo stylowe 🙂

Paryż vs. Nowy Jork… co je łączy?

11 września 201422 stycznia 2015Beata

O ile w Nowym Jorku byłam wiele razy, tak w Paryżu byłam tylko raz i to tylko 4 dni… 3 dni temu 🙂 Trudno jest porównywać oba te miasta, bo są tak bardzo różne. Ale maja też wiele wspólnego. Oto kilka, bardzo subiektywnych, spostrzeżeń 🙂

Miasto Paryż jest bardzo przestronny i zielony, a ulice szerokie, pełne skuterów i małych samochodów (Mini Cooper i Fiat 500). Mnóstwo trawników, skwerów, parków. W Nowym Jorku byłyby one raczej zabudowane apartamentowcami z widokiem na wieżę na Eiffel’a, bo o ile niektóre aleje na Manhattanie są również szerokie, to przez ciasną i bardzo wysoką zabudowę, nie ma tej przestrzeni, która jest w Paryżu. A na ulicach, zamiast skuterów, mamy mnóstwo limuzyn z kierowcami, którzy czekają pod biurowcami, apartamentowcami i sklepami. Po wielokrotnych podwyżkach cen paliwa w USA, pojawiło się też sporo małych aut, nawet widuje się Fiaty 500 🙂 W Nowym Jorku na każdym kroku jest policja. W metrze są ich całe grupy, na ulicy – patrole samochodowe. W Paryżu policji było jak na lekarstwo. Samo metro – zasada działania w obu miastach ta sama: nazwa ostatniej stacji określa nam kierunek w którym chcemy jechać. Ale wydaje mi się, że nowojorskie metro jest lepiej oznakowane, za to w Paryżu jeździ zdecydowanie częściej. Paryskie krótsze pociągi i perony są zdecydowanym przeciwieństwem ich nowojorskich odpowiedników. Obie sieci mają po ponad 100 lat, ale ta z Nowego Jorku jest o wiele bardziej wysłużona.

6 rzeczy, których się nauczyłem mieszkając w Nowym Jorku

20 sierpnia 201420 sierpnia 2014Miłosz

1. Lód

Amerykanie powracający z podróży po Europie, często zadają pytanie: Czy u was lód jest drogi ?Nie da się ukryć, ze w europejskich lokalach, a w szczególności restauracjach, lód się „nie przelewa”. Sam doświadczyłem całkowitego braku lodu we wloskich pizzeriach, czy dwóch kostkach do drinka, donoszonych na talerzyku przez kelnerkę we Francji.

Tutaj wszystkie napoje, nawet te bez %, no moze za wyjatkiem szampana, podawane sa w pełnej szklance lodu. Najlepiej jeszcze, zeby trochę wystawało poza. W najmniejszych barach i restauracjach, podstawowym wyposażeniem jest porządna maszyna do lodu. Napoje mają być nie tylko zimne, ale mają również posiadać tę określoną „strukture”. To jest po prostu wpisane w amerykańską kulturę.

Jeśli ci to nie odpowiada, to musisz o to poprosić przy zamówieniu. W przeciwnym razie, bedziesz musiał wyławiać go łyżeczką. Można się przestawić. A potem to juz nie ma powrotu. Pije sie wszystko z lodem, nawet w domu.

2. Skróty

Amerykanie cenią sobie wygodę. Uwielbiają uproszczenia. Nie dziwi więc ilość skrótów w ich codziennym życiu. W knajpie zamawiasz OJ orange juice, PJ pineapple juice albo 7&7 7up & Seagram’s Seven Crown. Jesli pytasz o drogę w NYC to mozesz uslyszec: BQE Brooklyn-Queens Expressway albo FDR Franklin D. Roosevelt East River Drive.

Muzea: MoMa The Musuem of Modern art, Met The Metropolitan Museum of Art.

Większość nazw dzielnic na Manahattanie to tez skróty. Określają one położenia np. UWS & UES Upper West and East Side od Central Park, TriBeCa Triangle Below Canal Street, SoHo & NoHo South & North of Houston Street, Nolita North of Little Italy czy słynne DUMBO na Brooklynie Down Under the Manhattan Bridge Overpass.

Skrótowe nazewnictwo opanowało również social media i sms-y. O ile FYI For Your Information, LMK Let me know, BYOB Bring your own bottle sa powszechnie znane, o tyle niektore to juz chyba tylko nastolatkowie potrafią rozszyfrować TL;DR Too Long;Didn’t Read czy ELI5 (Explain Like I’m 5 years old).

Starbucks na każdym rogu

16 czerwca 20144 sierpnia 2014Beata

Podczas każdej wizyty na Manhattanie, logo Starbucks Coffee dosłownie prześladuje mnie na każdym kroku. I trudno się temu dziwić, bo na tej maleńkiej wyspie jest ich ponad 200. Dla porównania – w całej Polsce mamy ich 34. Za to ceny, po przeliczeniu, niestety mamy podobne. Średnia kawa kosztuje 3-5$ … nie wyobrażam sobie, aby nowojorczyk miał zapłacić za kawę 12-15$, tak jak w Polsce 12-15zł. Tyle to on płaci za drinka w klubie, ale nie za kawę 😉

Starbucks’y w Nowym Jorku w 100% odzwierciedlają sąsiedztwo, w którym się znajdują. Im dzielnica z fajniejszym klimatem, tym ciekawsza i oryginalniejsza kawiarnia. W Soho, czy Village wnętrza lokali Starbucks są większe, mają często zostawione oryginalne elementy budynku, np. nieosłonięte stalowe dźwigary czy ceglane ściany. Styl charakterystyczny dla wszystkich lokali tej sieci – postarzone drewno, barwiony beton lub terakota, metalowe stołki i przemysłowe oświetlenie. Duże stoły, wygodne fotele i drewniane żaluzje tworzą przyjazny klimat, dzięki któremu firma podbiła serca nowojorczyków 20 lat temu. Mieszkańcy do tego stopnia polubili te kawiarnie, że zaczęli spędzać w nich sporo czasu. Poza tymi, którzy czytają ksiązki, czy gazety do zakupionej kawy, sa tacy, którzy spędzają tam całe dnie, wręcz pracują z laptopami czy się uczą. Od 2010 roku we wszystkich amerykańskich Starbucks’ach firma wprowadziła darmowy internet wi-fi.

Cronut … nie croissant, nie donut

10 czerwca 20144 sierpnia 2014Beata

Cukiernia w Soho przy Spring Street 189 w zasadzie o 9 rano mogłaby już zamykać – wszystko sprzedane. A kolejka była od 5 rano…

Francuski cukiernik, Dominique Ansel, podobno dokonał niemożliwego – połączył 2 różne ciasta: maślane ciasto francuskie z ciastem pączkowym. Cronut -nazwa powstała z croissanta i donuta, odkąd się pojawił w maju 2013 roku, bije rekordy popularności. Kolejka, każdego ranka, ustawia się od bardzo wczesnych godzin i wije się ulicami Manhattanu.

Zgodnie z prawami ekonomii, jak coś jest trudno dostępne, to warto kupić więcej „na handel” :). Cronut, który w cukierni kosztuje 5$, na Craigslist dochodzi do 30$. Czarny, „kronatowy” rynek rozkwitł… związku z tym, Dominique Ansel wprowadził reglamentację – po dwie sztuki na głowę dla osoby z kolejki, a dziennie sprzedawanych jest tylko 350 sztuk (wcześniej 200). Cukiernik nie ma ochoty produkować więcej…

Ci, którzy do rannych ptaszków nie należą (ja), mogą zamówić online, z tym, ze jak teraz to piszę, to zamówienia są realizowane z terminem 29 czerwca i maksymalnie można zamówić 6 sztuk. Przy zamówieniach powyżej 50 sztuk obowiązuje miesięczny czas realizacji i tylko jedno takie zamówienie można złożyć w miesiącu. Ciekawe, czy tzw. „znajomości” pomagają?

Nie muszę dodawać, że Cronut jest nazwą zastrzeżoną, a receptura pilnowana jak kody rakiet w Białym Domu.

Jeśli planujecie wizytę w NYC, to wcześniej poza biletami na Broadway, może warto zamówić Cronuty, wg Heidi Klum niebo w gębie :). A jaka atrakcja i dodatkowa ciekawostka do opowiadania znajomym.

cronut9

Jazda metrem bez trzymanki… albo bez spodni

8 czerwca 201415 czerwca 2014Miłosz

Sytuacja: Styczeń. Zimno. Niedzielne popołudnie. Jadę zielona linia metra. Siedzę na przeciwko drzwi. Pociąg zatrzymuje się na stacji. Wsiadają pasażerowie. Miedzy innymi młody mężczyzna w szarym płaszczu. Bez spodni. Ma tylko na sobie kolorowe bokserki. Wchodzi. Zachowuje się jak gdyby niby nic. Staje na środku przedziału i zaczyna czytać książkę.

Myśli w głowie: Wariat? Chyba nie, poza brakiem spodni wygląda normalnie. Ekshibicjonista? Eee, byłoby trochę za oczywiste. Imprezowicz? Zabalował, przeleciał jakąś pannę, a później w popłochu nie zdążył założyć spodni. Uciekł, jak się zorientował ze to była mama jego kolegi. Hmm, możliwe…

Byłby to jednak duży zbieg okoliczności, bo dojeżdżamy do następnej stacji, otwierają się drzwi i wsiada więcej osób… bez spodni. Mężczyźni i kobiety. Każdy z osobna. Jakby się w ogóle nie znali. Jedni stoją, drudzy siedzą. Coś czytają albo słuchają muzyki.

Rooftop Bars – drink z widokiem na Manhattan

5 czerwca 201422 stycznia 2015Beata

Wg Conde Nast Traveller, letni wyjazd do NYC, bez zaliczenia drinka w jednym z wielu Rooftop Bar się nie liczy. Uff, idąc tym tropem, to nawet moje zimowe wyjazdy do Nowego Jorku mogę zaklasyfikować do checked 😉

Bary na dachach budynków to ulubione miejsce spotkań na Manhattanie w okresie od wiosny do późnej jesieni. I trudno się dziwić – oferują niesamowite widoki, z którymi żaden bar na poziomie ulicy nie może się równać, a ponadto serwują znakomite drinki. Poza tym, wiele rooftops, to nie tylko same bary, ale także restauracje, które zapraszają na lunch, brunch i kolację.

Ostatnio odkryłam, że zamiast płacić 27$ za bilet na Empire State Building, chyba lepiej usiąść wygodnie i popatrzeć na Empire z 20 piętra dachu biurowca. 230 Fifth – bo to o nim mowa, na rogu Piątej i 27 Ulicy, to jeden z popularniejszych rooftops w NYC. Piękny ogród, ogrzewany, więc czynny nawet w tych chłodniejszych miesiącach, zapewnia niezapomniany widok i na Empire, i na Chrysler Building, i na cały Manhattan. Brunch kosztuje 29$, a do tego w cenie drink Mimosa lub lampka szampana. Tego Empire nie proponuje. Idealne miejsce.

40 tys.$ czynszu miesięcznie? Why not?

3 czerwca 20146 sierpnia 2014Beata

Wielu „szczęśliwców” z Upper East Side na Manhattanie płaci taki czynsz. To, że wydali 10-50 mln $ na kupno apartamentu, a kolejne 2 albo i 10 na remont, to nie koniec płacenia za przyjemność posiadania kodu pocztowego zaczynającego się liczbą 100, bo do tego jeszcze dochodzi rent. Ale na biednych nie trafiło, bo podczas kampanii prezydenckiej w 2004 roku, właśnie z kodu 10021 napłynęły największe datki na obu kandydatów: Busha i Kerry w skali całego kraju.

Dlaczego są gotowi płacić tyle pieniędzy za to miejsce? Nie odkrywam Ameryki pisząc, że cenę nieruchomości tworzą nie kafelki i egzotyczna podłoga, ale lokalizacja, lokalizacja i lokalizacja… a Upper East Side długo była, dla wielu nadal jest, najbardziej prestiżową i wpływową dzielnicą Nowego Jorku.

Od początku XIX wieku, co zamożniejsi Nowojorczycy, woleli budować swoje domy na Piątej Alei, zwłaszcza kiedy po drugiej stronie ulicy powstał Central Park, niż na zadymionej od kolejki Park Avenue (wtedy nazywana 4 Aleją). Na całej długości parku powstawały piękne domy i rezydencje. Milionerzy tacy, jak: przemysłowiec Andrew Carnegie, magnat tytoniowy James Duke czy biznesmen Payne Whitney wydawali już w tamtych czasach miliony dolarów na budowę swoich posiadłości w tym miejscu. Słynna rodzina Vanderbilt miała wtedy nawet kilka rezydencji na Fifth Avenue. W krótkim czasie dołączyli do nich Rockefeller, Kennedy, Roosevelt.